SCHRIJVEN

Het bewegen van mijn pen op papier is net zoiets als zingen. 

Ik houd van de vormen die de letters zijn: het is schoonheid zoals de klanken uit mijn mond ook schoonheid (kunnen) zijn.

Het is heerlijk om te voelen dat mijn pen dat kan: het maken van letters, die dan groeien tot woorden en betekenis.

Zoals ik elke keer weer verrast ben als een lied door mij heen gestalte krijgt.

Voor schrijven geldt als voor zingen dat schoonheid groeit.

Dat snelheid schoonheid kan vermoorden.

Maar ook dat schoonheid al in het ontstaan aanwezig is.

Een paradoxale combinatie van luiheid en discipline kan schoonheid zichtbaar maken.

Trefzekere aandacht in het moment en er ook in rusten.

klik hier voor mijn site

DE SCHERPRECHTER

Vandaag zit de scherprechter op mijn schouder en veroordeelt mijn activiteiten.

De scherprechter is van het nut en niet van de zin.

De scherprechter weet alles precies en weet vooral hoe het niet moet.

De scherprechter houdt niet van dansen en alleen van zingen met diploma.

De scherprechter is van het streng straffen.

De scherprechter is van de wetenschap en tegen de kwakzalverij.

De scherprechter is geen zachte heelmeester.

De scherprechter kent geen mildheid, nimmer.

De scherprechter weet niet dat ik dit schrijf...

klik hier voor mijn site

UITDAGING

Eindelijk heb ik gedurfd wat velen voor mij deden.

Ik ben de uitdaging aangegaan.

Het gevecht met de materie.

Het in me opnemen van de instructie.

Het voortvarend starten.

Confrontatie met mislukking.

De gezonken moed weer oppakken.

Het tellen van de onderdelen.

De wanhoop over het gemis. 

De splinters voor lief nemen.

Langzaamaan vorm geven.

Het Ikeabed is slaapklaar.

klik hier voor mijn website

WAAROM

Proef het verschil:

Waarom eet je vlees?

of

Hoe komt 't dat je vlees eet?

--------------------------------------

'Waarom' is een benauwende vraag.

'Waarom' vraagt naar een pasklaar antwoord.

'Waarom' duwt degene die antwoordt in de verdediging.

'Waarom' zet iemand in de hoek.

Ik vraag liever naar de onbekende weg.

'Hoe komt 't' of 'wat maakt dat je.... '

'Hoe' geeft ruimte.

Op 'hoe' zijn vele antwoorden, ook zoekende mogelijk.

Als ik 'hoe' vraag ben ik echt benieuwd, nieuwsgierig naar de ander. 

klik hier voor mijn site

BEELDVORMING

Uit de krant :

overheid        =      onbetrouwbaar

dikkerd          =      lui

jeugd            =      alwetend

kerk              =      misbruik

sport             =      zaligmakend

bankier          =      graaier

verpleegster   =      roeping

kunst             =     weggegooid geld

straf              =     oplossing

onbevooroordeeld  kijken, lukt dat?

klik hier voor mijn site

OVERVLOED

Naar de markt geweest.

Thuisgekomen de tassen uitgepakt.

Op het aanrecht liggen appels en sinaasappels.

Rode bietjes, witlof, een zak met uien,

Broccoli, een oranje pompoen, drie preien.

Bananen en twee nog warme stroopwafels.

Wat een weelde.

klik hier voor mijn site

TEKENS

Er zijn spirituele stromingen die overal een teken in zien (of is het zo dat overal een teken in zien een spirituele stroming oplevert?).

Nou wil ik dat ook graag, overal een teken in zien.

Dan wordt het leven toch hanteerbaarder.

Toen ik aan het dansen was en de muziek net bij Gathering the Birds kwam, zag ik in de esdoorn acht (ja echt: acht), gaaien zitten. Een overduidelijk teken lijkt me.

Van pech en tegenslag ( aldus de kerkelijke symboliek)? Of van het verbinden van hemel en aarde, vindingrijkheid en het aanwenden van macht in de positieve zin? Of staan gaaien voor gevoeligheid, kracht en aanpassingsvermogen?

Wat hebben ze mij te zeggen? Moet ik nu alert zijn op tegenslag?

Moet ik me realiseren dat ik hemel en aarde kan, wil, moet verbinden?

Zaten die gaaien daar om mij attent te maken op mijn (on-)gevoeligheid, (gebrek aan) kracht?

Ik raak in de war van al die tekens, ze sturen me alle kanten op, wat staat me te doen? Waar moet ik heen? Wie moet ik zijn?

Gelukkig zat er, toen ik ophield met dansen, een huismus op de stoep.

Hier klikken voor mijn site

WACHTEN

Ik wacht graag. Altijd al.

Als kind zat ik het liefst te wachten op het muurtje voor het huis.

Anderen aan je voorbij zien komen.

Geen deelnemer zijn, maar toeschouwer.

Wachten op de trein, het toneelstuk, de kassa.

Niets doen, niets kunnen doen, niets hoeven doen.

Wachten op iets dat nog geen vorm heeft, op een verrassing.

Het grote bijzondere kan zo dadelijk geschieden.

Gelegitimeerde tussentijd, die dromen mogelijk maakt.

Adempauze als cadeau.

Met mij op reis kan je de vorige trein bijna halen.

Ik stel de werkelijkheid liever nog een beetje uit.

Bezoek mijn website eens!

HET OPHANGEN VAN DE WAS

Dagelijkse handelingen

zijn geruststellend.

Nuttig en gedachtenloos.

Ja misschien ook afstompend,

maar troostend in hun routine.

In alles wat voorbij gaat een ankerpunt.

Een simpele structuur in een

onbegrijpelijk leven.

klik hier voor mijn site

SHAWLS

Mijn laden stromen over van shawls.

Geen sjaal, dat is meer voor bij een bloemetjesjurk en een jasschort.

Nee, shawls, zwierige veelkleurige omslagdoeken.

Stola's in veel tinten, lengtes, groottes.

Ik draag ze graag.

Ze weerspiegelen mijn gemoed.

Vrolijk, stemmig, ingetogen of uitbundig,

aangepast of rebels.

Of ze omfloersen, beschermend.

Verbergen mijn lijf en wezen.

De sluiers van Salomé,

die ik niet durf te dragen.

Klik hier voor Stem en Ziel

LEZEN EN LUISTEREN.

De voortdurende wedijver in mij: luisteren of lezen.

Een boek is een verleiding, kan me volledig van mijn dagelijkse bezigheden afhouden en me afsluiten van mijn omgeving.

Het plezier van het lezen schuilt in het vergroten van mijn buitenwereld . Ik ontdek nieuwe beelden, wordt in andermans leven getrokken. Ik denk mee met de schrijver, of met de hoofdpersoon en dat heeft weerslag op mijn binnenste. De werkelijkheid van het boek wordt de mijne. De taal verovert me.

Met muziek lijkt hetzelfde te gebeuren. Ik word verleid en meegenomen, betoverd door de klank. Maar in mijn innerlijk gebeurt er iets ander dan bij lezen.

Muziek vergroot mijn zicht op mijn binnenwereld, stimuleert de vorming van mijn eigen beelden. Luisterend kan ik telkens een ander deel van mijn innerlijk landschap ontdekken.

Luisterend houd ik mijn eigen ruimte, terwijl ik lezend die ruimte laat innemen.

Ik ben nieuwsgierig naar binnen en naar buiten, en ik wil alles.

Klik hier voor een bezoek aan Stem en Ziel

ZIN en NUT

NUT

dwingend woord

kan het zonder?

ZIN is iets anders

fundamenteler, dieper, los van normen

het leven toebehorend en dragend zelfs,

jouw zin is anders dan de mijne.

zoekend zwervend voortdurend nieuwsgierig ontdek ik de zin

soms klein en helder, dan verborgen in het grote

de basis, de drijfveer, de brandstof van mijn leven.

klik hier voor mijn site

HEIMWEE

Ik wandel door mijn geboorteplaats.

De weg van huis naar school.

Het paadje door het park naar balletles.

Langs het huis van mijn vriendinnetje.

Ik speur de gezichten af naar iets bekends.

Ik loop door de winkelstraat en over de begraafplaats.

Het graf van mijn grootouders vind ik vanzelf.

Maar geen ontmoetingen.

Hoe langer ik loop hoe meer ik verlang.

Niet vrouwen van zestig vol van hun leven te zien.

Naar mijn vriendinnetje en mezelf verlang ik.

Naar de onbevangen meisjes van toen.

klik hier voor mijn website

TOEVOEGEN

Zingen zonder toevoegen, dat is het mooist.

Zingen wie je bent, niets meer en niets minder.

Het niet fraaier maken.

Zingen zoals het in je zingt.

Het niet erger maken.
Niets toevoegen.

Puur.

Puur.

Niets toevoegen.

Het niet erger maken.

Leven zoals het in je leeft.

Het niet fraaier maken.

Leven wie je bent, niet meer, niet minder.

Leven zonder toevoegen, dat is het mooist.

klik hier voor een bezoek aan mijn site

LERENDE LIEDJES

In mijn hoofd zit altijd wel muziek.

Soms als een 'oorwurm', soms op de achtergrond.

Ik leerde er naar te luisteren als een melodie van mijn onderbewuste.

Zo hoorde ik mezelf op enig moment 'O when the saints' zingen.

Een lied dat ik al in geen jaren gezongen of gehoord had. Waar kwam dat vandaan?

Al luisterend ontdekte ik de voor mij belangrijke zin: 'I want to be in their number' .

Dat voelde ik op dat moment: ik wilde er bij horen ( niet bij die heiligen, zo letterlijk hoef je het nou ook weer niet te nemen), ik wilde delen en mensen om me heen hebben. Ik had even genoeg van mijn eenvrouwsbedrijf.

Vanochtend werd ik wakker met 'avondstilte overal' : dat was meteen helder: vandaag wordt een stille dag voor mij, daar heb ik zin in.

En nu maar hopen dat ik morgen niet gewekt word met 'climb every mountain' !

klik hier voor mijn website

TROMPE L'OEIL

Ik dacht dat er bloesem door de lucht dwarrelde maar het was sneeuw.
Er stonden twee aanbidders op de stoep maar het waren Jehova's getuigen.

Ik vermoedde een vos achter een boom maar het was een plastic zak.

Ik zag de zon, voelde de zomer maar het was winter.
Ik kreeg niet eens een hand maar ik werd liefgehad.

Ik zag mijn moeder lopen maar zij is al jaren dood.

Ik voelde me op het matje geroepen maar werd de hemel in geprezen.
Ik lachte me tranen maar ik huilde.

Ik hoorde de eerste lijster, maar het was een ringtone.

klik hier voor mijn website

LEVEN

 

Dansen is als leven.

De muziek inspireert mij om te dansen .

Ik laat mij meevoeren en de bewegingen komen vanzelf.

Leven: mee gaan op de stroom.

Zingen is als leven.

Het lied inspireert mij om te zingen.

Ik ben als een doorgeefluik: het zingt in mij.

Leven: het leven leeft in jou.

Schrijven is als leven.

Het papier en mijn pen, het proeven van de taal, dat alles inspireert mij om te schrijven.

Soms lijkt het zoals Fernando Pessoa dicht:

'Zouden wij op deze wereld niets dan pennen zijn met inkt

waarmee iemand waarachtig schrijft wat wij hier krassen?'
(vertaling August Willemsen)

Leven:overgave aan het mysterie.

klik hier voor mijn website

DE DWINGELAND

Je moet aardig zijn.

Je moet begrijpend zijn.

Je moet bescheiden zijn.

Je moet jezelf profileren.

Je moet werken.

Je moet elke dag koken.

Je moet afvallen.

Je moet er zijn voor anderen.

Je moet je vak bijhouden.

Je moet jezelf streng beoordelen.

Je moet attent zijn.

Je moet vanzelf begrijpen wat een ander nodig heeft.

'Moeten' is een zweep.

'Zou kunnen' is een losse teugel.

Ik zou mezelf de losse teugel kunnen gunnen.

Hier vind je mijn website

STEM EN ZIEL

De verbinding tussen wie ik ben en hoe ik me laat horen.

Daar gaat het mij om in stem en ziel.

De stem als spier van de ziel (Roy Hart), of als voertuig van de ziel.

De stem in zingen, praten, schreeuwen, fluisteren, lachen en huilen. Zo vrij mogelijk, ontdaan van allerlei weerstanden en blokkades. Los van woorden.
(Vreemde paradox, dit blog!)

De stem die mij weergeeft.

Ik ben steeds op zoek naar die stem, bij mezelf en bij de ander.

Ook met techniek maar vooral en op de eerste plaats met liefde, met een mild oor en een milde blik.

klik hier voor mijn website

LOSLATEN

Het modewoord.

Als je maar los kan laten...
je verdriet, je mislukking, je ambitie, je kind, je pijn.
Geluk ligt voor het grijpen, als je maar loslaat.

Ik geloof niet in loslaten.
Ik geloof in aanvaarden en in overgave en in vertrouwen.
Aanvaarden dat er verdriet is en pijn.
Je overgeven aan alles wat het leven brengt.
Vertrouwen in de (groei)kracht van ieder mens.

Aanvaarden is ouderwets, of vintage?



klik hier voor een bezoek aan mijn website

LEVEN

Ik verlang te weten wat het leven is

leven is een geschenk    leven moet je veroveren
leven is een mysterie    leven is te doorgronden
leven is genadig      leven is hardvochtig
leven is eindig     leven is oneindig
leven strijkt door me heen     leven wordt door mij bepaald

leven is mijn moeite waard




klik hier voor mijn website

DANSEN

Geen wereldnieuws voor mij bij het begin van de dag.

Mijn dag begint met dansen.

Slowfox of Engelse wals?
Ballroom of ballet?
Nee, dansen!
Vrij en vrolijk,
vrij en verdrietig,
vrij en boos,
vrij en ongeduldig,
bewegen aangemoedigd door muziek.

Er is een sprookje waarin een fee twee zusters als volgt beloont: de handeling waarmee zij de dag beginnen zullen ze de hele dag volhouden. De goede zuster begint als hardwerkende naaister haar zijden stoffen op te meten en heeft haar huis vol kostbare stof aan het eind van de dag, de kwade zuster komt er natuurlijk slechter van af, maar die doet er niet toe vandaag. 

Dansen zet voor mij de toon van de dag, ik vul mijzelf met vrijheid en ruimte.

klik hier voor een bezoek aan mijn website

OEFENEN (2)

Oefenen geeft ruimte.

Oefenen doe je omdat je je iets eigen wil maken.
Oefenen is anders dan dwalen.
Oefenen doe je met een doel, maar in het oefenen moet je je doel loslaten.
Oefenen is geen doel op zich, hoewel een oefening dat weer wel kan zijn.
Oefenen is een vaardigheid verkrijgen, die je eerder nog niet had.

Geduld kun je ook oefenen.

Oefenen is een ontdekkingsreis langs je eigen mogelijkheden.

klik hier voor mijn website

IN DE BAN

 

Ik ben in de ban.

In de ban van het boek van Hans Keilson : 'In de ban van de tegenstander.' 

(1959/2009)

Keilsons wijze van beschouwen kruipt onder mijn huid.

Ik ben als de ander, ik ben als jij, ik ben een mens als mijn vijand, ik ben een mens als mijn vriend.

Dit boek laat zich niet samenvatten in een paar regels, al zou ik dat graag willen. Want de strekking is van een ongelooflijke diepe en wezenlijke waarde.

Kan ik de ander zien als handelend vanuit dezelfde motieven en gevoelens die ik heb, handelend vanuit angst, begeerte, verlangen ? En hem, door op zo'n manier te kijken, helemaal aanvaarden als net zo'n mens als ik. Niet mijn vijand, noch mijn vriend: een mens in al zijn feilbaarheid.

Niet beter dan ik, niet slechter dan ik, gewoon net zo'n mens als ik.

Klinkt als te doen naar allen die ik liefheb, maar juist naar die ander, die tegenstander.... het oefenen waard.

klik hier voor mijn website

SCHOONHEID

De schoonheid van de mensen schuilt alleen in hun verdriet. 
Uit: De Waarnemer ( Wim Kayzer, 2004) een zeer aan te raden boek overigens.

Intrigerende zin. 

Bedoelt hij dat alleen verdrietige mensen werkelijk mooi zijn? 
Dat kan ik niet geloven. 

Als je onder schoonheid de puurheid, naaktheid, het onopgesmukt zijn, zonder sluiers verstaat misschien.

Verdriet maakt dat je niet meer kunt of wilt schuilen in opsmuk, achter de sluiers. In het verdriet laat je je zien zoals je ervoor staat: kwetsbaar en met lege handen.

Maar de goede beschouwer, die kijkt met de ogen van haar hart, ziet de schoonheid van de ander altijd, ook door de sluiers, weerstanden en blokkades heen.


©margrietlenglet2013

klik hier om naar mijn website te gaan

HOREN

Je ogen kan je dicht doen, je oren niet. Zelfs als je slaapt hoor je. 

Oren zijn ongelooflijk gevoelig en erg ontvankelijk, en ondergeschoven kindjes; we zorgen er maar slecht voor. We stellen ze bloot aan lawaai, voortdurend worden ze belaagd door prikkels. En als het ergens wat stil dreigt te worden is er altijd wel iemand die de radio aanzet, meestal niet zacht.

Als we onze ogen willen verzorgen , sluiten we ze; er zijn zelfs compressen om ze rust te gunnen, maar als we onze oren willen verzorgen , zetten we een koptelefoon met muziek op en denken we dat we ze een plezier doen met nog meer prikkels .

Ik pleit voor de invoer van een stilte-treatment. 

In de stilte kun je je realiseren wat je allemaal hoort wanneer je niets denkt te horen, en kom je er achter hoe heerlijk het is om even 'niets aan je hoofd ' te hebben.

Klik hier om mijn website te bezoeken