zondag 30 juni 2013

VOORZICHTIG


Verbaasd lees ik mijn vorige schrijfsels terug.
Was ik dat die schreef? Wat maakte dat ik ze schreef?
Wat zocht ik met de publicatie?
Mijn drijfveer is mij niet heel duidelijk.

Ik houd van schrijven, van formuleren, van het zoeken naar die bewoording die het meest nauwkeurig mijn gedachten en gevoelens benadert. Dat is zeker een deel van mijn motivatie.

En elke bloglezer voor zich geeft aan mijn mijmeringen bestaansrecht. 
Ik vermoed dat dat mijn verlangen is: jou als lezer getuige te laten zijn van mijn bespiegelingen en zo de existentiële eenzaamheid (daar is ie weer!) voor even te verzachten.



klik hier voor mijn site

zaterdag 8 juni 2013

HONDERD


Nu mijn blog in het honderd is gelopen*, wordt het hoog tijd voor:
inkeren, evalueren, destilleren, combineren, filosoferen, verteren en leren.

Mijn chaise longue nodigt daartoe uit; een schrijfpauze is het gevolg.


* gisteren schreef ik mijn 100ste blog.

klik hier voor mijn site

vrijdag 7 juni 2013

RUIMTE


Een hoge zaal, met eenvoudige strakke lijnen,
warme donkerrode tinten.
Wandschilderingen zonder duidelijke voorstelling.
Kaarsen in robuuste kandelaars
en een chaise longue.
Statige ramen, waardoor de felblauwe lucht valt te zien,
de parasoldennen er strak tegen afgetekend, de zee in de verte.

Dit is mijn ruimte.
Ik hoef hem niet te vullen,

hier kan ik rusten, dansen, zingen,schrijven.
Over deze innerlijke zaal heb ík alleen iets te zeggen.
Niemand anders mag hier binnengaan,
Ik ben poortwachter en koningin.

klik hier voor meer weerKlank

donderdag 6 juni 2013

LICHT


de lichtgroene geur van de dauw
in de beginnende zon,
de sjilpende zingende mezen en merels,
het warmende gras onder mijn voeten,
het zachte ontluikende stadslawaai,
de dag nog leeg.


De wereld nodigt uit tot leven,
nodigt uit tot dansen,
nodigt me het leven te dansen.
klik hier voor meer weerKlank

woensdag 5 juni 2013

STEM


voeten stevig op de grond,
knieën licht gebogen,
beweeglijk bekken,
aandacht bij mijn ruggengraat
borstbeen geheven
schouders ontspannen
kruin naar het plafond.


Ik laat de adem komen en laat hem gaan
ik leg de klanken op de ademstroom
als bloemblaadjes gestrooid op een rivier.
Aandacht – rust – vertrouwen.

klik hier voor mijn site

dinsdag 4 juni 2013

VAKANTIE (herinnering)

Als de boeken gelezen, de puzzels opgelost, het handwerk geborduurd, de zon genoten, het landschap bewonderd, de bezienswaardigheden gezien en de grootste verlangens gestild zijn,
dan,
pas dan
kan er geschreven worden, gemijmerd en gefilosofeerd.
Mijn hoofd moet eerst leeg gemaakt zijn voordat gedachten hun uitweg vinden.
Die leegte maak ik door lijstjes af te werken, tijd in te delen, ruimte te scheppen én te gebruiken.
 klik hier voor mijn site

maandag 3 juni 2013

MIRROR MONDAY


Uit mijn blog van 7 april 2013:
“ Moedig is de vrouw die haar kinderen een onbezorgd leven probeert te geven terwijl haar lief heel ernstig ziek is.
Moedig zijn zij, die hun ellende onder ogen zien en met open vizier er het beste van maken.
Zij verdienen een riem onder het hart. “

Roos, hier mijn bijdrage aan Mirror Monday!

zondag 2 juni 2013

ONS HUIS


De twee dames-dreumessen hebben hun sporen achtergelaten:
kruimels rond de eettafel,
duplo in de douche,
luiers in de vuilnisbak,
hun stemmetjes klinken nog na,
de klok is ineens een KLOK geworden,

en KIJKEN hoort nu bij de computer of smartphone,
tijd wordt weer gemeten in aantal uren ( tussen de voeding).

Wij lopen voldaan door ons geleefde huis.






zaterdag 1 juni 2013

STOKPAARDJE (3)




De semi-permeabele wand tussen mij en de wereld maakt het hard nodig om alleen te zijn.
Als ik niet zorg voor alleen-tijd vervloei ik met de ander.
Maar alleen zijn betekent ook geconfronteerd worden met eenzaamheid.
Alleen ga ik mijn weg, ook al lopen er mensen met mij mee of loop ik met anderen op.
Ik mag zelf bij elke kruising mijn weg bepalen.
Waar zit dan de eenzaamheid in?
Dat niemand, maar dan ook niemand zo diep in mijn ziel kan kijken dat zij of hij kan zeggen welke keuze de mijne moet zijn.
Dat is enerzijds een ongelooflijk alleen-pad, anderzijds de maximale ruimte die een mens heeft.

Deze eenzaamheid geeft mij zowel de grootste vrijheid als de volledige verantwoordelijkheid voor mijn leven.


klik hier voor mijn site