WOE WEI
gebed
en bedding
uit handen geven
vrij laten stromen het
leven
overgave
en vertrouwen
een hecht span
dat onontkoombaar leidt tot
liefde
DAGDAGELIJKS
zo gewoon
is de gewoonte niet
waken wassen werken
met aandacht
een zorgvuldig ritueel
waken wassen werken
keer op keer
herhaling maakt wonderlijk
zo gewoon
is de gewoonte niet
ZOMERTIJD
traag word ik wakker
trager sta ik op
op mijn traagst begin ik de dag
tegen beter weten in
hoop ik door
langzaam en
langzamer te leven
het uur terug te winnen
dat mij
ontstolen werd
OMARMING
onze vrouwenstam
van
zussen en dochters
zevenmaal
rond en warm
zevenmaal
voedend en liefdevol
zevenmaal
onmiskenbare
bevestiging van
de
oorspronkelijke moederschoot
PASEN
de klokken van mijn jeugd
beierden vannacht
uitnodigend
weemoedig wenste ik mij even
vrij van hoofd en hart bereid
als kind te geloven
laat juichen
klinkt het toch
laat juichen
om de liefde en
het leven
WONDER
de tere bruine zaadjes
maandenlang sluimerend
ontdekken
uitgestrooid
in licht en water
hun levenskracht
onomkeerbaar
kunnen ze niet anders
dan groeien
met de dood op hun hielen
binnen twee weken groen
en wijlen
mijn paasveldje tuinkers
M
duizend keer zoenen
is een begin van liefde
duizend keer slaan
is al volop oorlog
duizend keer vragen
is nederig of veeleisend
duizend keer krijgen
is bevoorrecht of oneerlijk
duizend keer strelen
is nooit genoeg
duizend keer spreken
is snel te veel
duizend keer schrijven
is innerlijke noodzaak
duizend keer lezen
een vrije keus
dit is de duizendste keer
DE ANDERE KANT
als het donker duister is
het zwart zonder verschiet
is elke sprank welkom
een brandende kaars
een vlammend zwaard
beide scheppen
hoopvol licht
TAAL
ik wil de woorden proeven
zoals een pianostemmer
de klanken proeft
wikken en weergeven
transformeren en herzeggen
net zo lang
tot de harmonie
blijvend klinkt
AARD
als een eik
groeien tot majesteit
inkeerloos
de stormen doorstaan
zonder zielepijn
of opdracht
oordeelloos
geworteld blijven
zo te zijn
DENKEN
ooit waren mijn gedachten
de steentjes van Klein Duimpje
die een pad markeren
uitgestippeld
en terug te volgen
overzichtelijk vastgelegd
steeds vaker zijn het
broodkruimels die
opgegeten door vogels van
verstrooiing en vergetelheid
ruimte bieden
aan ongezochte wegen
klik hier voor mijn site
WINTERVOGEL
de specht roffelt
zijn partners bij elkaar
en de vink haalt zijn slagen binnen
maar
ogottogottogot
de jammervogel
weeklaagt
in dalende lijn
iedere ochtend
ogottogottogot
zeurend als een jengelend kind
machteloos eenzaam
ogottogottogot
lijdzaam verzet
slachtoffer
van alweer een nieuwe lente
de zoetmuffe geur van vlakgom en stof
de effen rode kaft zonder extra omslag
twaalfpunts georgia of times new roman
een tip van de sluier in titel of achterflap
en weer ben ik verloren
verliefd
tot over mijn oren
sluit ik de onbekende
verlangend inhalig
in mijn hart
het ontruimen van
de boekenkast
is een sisyphusarbeid
zolang ik steeds
nieuwe geliefden
binnenhaal
©margrietlenglet2016
DINER
weten waar je aan toe bent
zoals bij de marine
snert op maandag
rijsttafel op woensdag
stamppot op donderdag
fijn duidelijk
scheelt nadenken
weten waar je aan toe bent
is de dood in de pot
routine is de moordenaar van
verrassing en verwondering
risotto
of raapsteeltjes
of rode kool
wie weet waar ik aan toe ben
VRIJ
de open tijd
die geen vulling
met holle daden behoeft
is mijn liefste vriend
een schone leegte die
ik zelden
onbezwaard
durf te omarmen
VERKLARING
de blinde paniek
die mij bevangt
bij het uitvallen van de computer
is terug te voeren
op de amandeloperatie toen ik
vier jaar oud was
het verlies van controle
het overgeleverd zijn aan
zogenaamde deskundigen
zo kun je alles verklaren
de blinde paniek
is simpelweg
angst voor de dood
voor eenzaamheid
of verlating
ja
zo kun je alles verklaren
VERLICHTING
dank zij descartes
bestaan we
als we zichtbaar zijn
bewijsbaar
tenzij tastbaar
en natuurkundig aangetoond
bestaat
dankzij descartes
de liefde niet
MATHEUS PASSIE
zo onvermijdelijk
als de zon
die de
ingetogen
zwart geklede
zangers
door het glas in lood
rood en blauw kleurde
zo onvermijdelijk
klonk het applaus
dat de droevige
en bevlogen
passievertolking
luidruchtig roemde
GEUREN EN KLEUREN
de winter ruikt
steevast staalblauw
de zomer zweemt
zuiver zandgeel
kastanjebruin
geurt de herfst
en
loofgroen
varengroen
mosgroen
grasgroen
dennengroen
olijfgroen
kleurt
de lente
DEFINITIEF
in het geheim
denk ik mij
nog jong
de rimpels
zie ik niet
zonder spiegel
de levenservaring
druipt niet
van mijn voorhoofd
ik fiets op
een gewone fiets
in een kei-leuke jas
ik blog en twitter en
word geliked
niets maakt mij merkbaar oud
dacht ik
totdat mij ineens duidelijk werd
dat alleen bejaarden
een vaste telefoon hebben
PROTEUS
ik hang het proteïsche aan
wispelturig wezen
met de wind in de haren
van diep bedroefd naar
uitgelaten vrolijk
wisselvallig en veranderlijk
door de maan bewogen zee
onvoorspelbaar dezelfde
ik hang het proteïsche aan
zo ben ik een zwerver
in de wereld van
stabiel en duurzaam
gebeiteld gelijkmatig
en een ingewijde
in een andere universum
VERBODEN CIRCUS
ik zie ze
vaak en veel
de beren op mijn weg
de beer die
het zoete leven leeft
van honing en gemak
van zon zonder schaduw
de beer die
wil winterslapen
niet wil weten
van pijn en ellende
van onoplosbaar verdriet
de getemde beer
lamgeslagen
die zich vaag herinnert
het dansen
zonder ketenen
al die beren
op mijn weg
hersenspinsels?
KUNSTKENNER*
hij zag het Canal Grande
hij is er geweest
hij zag Munch en Van Gogh
hij is er geweest
Muse in ziggodome
Jaroussky in het concertgebouw
hij is er geweest
of niet
hij at en dronk
de schoonheid hebberig
en ongeraakt
maar
hij is er geweest
*kunstwerken worden volgens onderzoek gemiddeld nog geen halve minuut bekeken
OOIT
studententijd
in vijf agenda's
werkgroepen
tentamens
feesten
door de letters heen
schijnt
het meisje
dat durfde te dansen
stoer bang
verliefd verlangend
onbevangen onwetend
het meisje dat de vrouw
van nu niet kent
en de vrouw
kruipt terug
in de letters
begerig
om wijzer opnieuw
te beginnen
UH !
kul kunstig
gul gunstig
vul vunzig
duf
durf
nut
turf
muf
murw
suf en tuttig
is de uh
oh's en ah's
daar ga ik voor
warme ronde
wollige klanken
wondermooie
schoonheid
hartverwarmend
prachtige praal
ONGENOOD
kom onverwacht
en tref
mijn open armen
onbelast met
redderen of regelen
vrij om uit te reiken
en te verwelkomen
tref
mijn open armen
beschikbaar en vacant
delend van wat
voorhanden is
kom onverwacht
en laat ons
de vrijheid
volop smaken
STRUCTUUR
de zwarte pen krabbelt het klad
vol doorhalingen en vergissingen
de blauwe pen legt de feiten vast
recht toe recht aan
en de turquoise pen schrijft
frivool de poëzie
dromerig en gevoileerd
o, schreef de paarse pen
gewoonweg helder en
louter het gevoelsleven
wat bleef er dan over
van het mysterie mens
WACHTEN
de sneeuw raast
in de gure wind
antraciet kleuren
de wolken
op tafel
banale
erwtensoep
en roggebrood
goddank vertrouwt
de specht
al roffelend
op de zekere lente
VRIENDIN
jong liepen we vertrouwd
een gezamenlijke weg
tot zij de bergen in trok
en ik naar zee
als we elkaar
terug ontmoeten
verhaalt zij
met de herinnering in haar ogen
over besneeuwde toppen
het gezekerde klimmen
het abseilen van ruige wanden
en ik vertel
met in mijn oren
de onophoudelijke stem van de zee
over de eindeloze stranden
de verkwikkende eenzaamheid
al pratend verdwalen we
niet begrijpend onbegrepen
op elkaars pad
ANTWOORD
ga schommelen
zei mijn ziel
ga schommelen
vrij in de wind
zwaaien
tussen hoog en laag
van himmelhoch
zum tode
van snotteren
tot schateren
slingeren
tussen hoop
en wanhoop
steeds weer
de balans
hervinden