WINTERSLAAP

Er zijn van die dagen die niet willen beginnen.
En heel soms is er een dag waaraan ik niet wil beginnen.
Ik voel me veilig en warm in mijn bed,
het motregent en is vast waterkoud,
nu blijven liggen,
een heerlijk boek en zacht radio 4 aan,
een pot thee en beschuitje kaas,
later nog wat pepernoten,
een beetje soezen,
een sudoku en weer wat thee.

als ik vandaag nog opsta
ga ik brownies bakken.

klik hier voor meer weerKlank

SPROOKJE

Dit is mijn kabouterjas.                                   

Als ik die aantrek voel ik me
vrolijk, dansend en onbezorgd.

Meestal.

Maar vandaag ben ik in
mijn mantel
een oude vrouw
verdwaald in een
voorbije wereld.

klik hier voor mijn website

TO-DO-LIJSTJE

Zoals
de was moet worden gedaan,
het eten gekookt en
de tuin geharkt,
zo
moeten de boeken gelezen,
de muziek beluisterd
en de film bekeken.

Dat is het leven in evenwicht.

Klik hier voor mijn website

 MIJN KAMER

Het vage vanille en een net uitgedoofde kaars.
De pasgewreven houten vloer.
De oude stoelen, met grands foulards bekleed.
De uitpuilende boekenkasten langs de wand.
Alles nodigt uit
om te schuilen en te huilen,
om te bewaren en te delen,
om te lezen en te luisteren,
om te dagdromen en te schrijven.

klik hier voor mijn website

GEEN DAG

Er zijn van die dagen die niet willen beginnen.
Niet echt wakker doezel ik langzaam via de douche de dag in.
De telefoon gaat en reactie wordt verlangd.
Nauwelijks neergelegd, de buurvrouw voor de deur.

Lopend met mijn ochtendboterham in mijn mond lees ik de krant diagonaal.
Bladeren in de tuin moeten geharkt, maar er komt een app binnen.
Lunch schiet er bij in.
Bezoek aan de kapper gaat niet door dankzij de spraakzame en trage monteur van de KPN.
Ook de fondsenwervers van Greenpeace, Free Tibet en Mensen in Nood zijn lang van stof.
Het gevoel dat de tijd niet van mij is groeit gestaag.
Mijn hoop dat de dag ooit echt begint ook.
Tevergeefs.
Bij het naar bed gaan verlang ik een opnieuwe dag.

klik hier voor mijn website

 RUZIE

Mijn wereld is vandaag kleiner geworden en ik kan er niets aan doen.
Alle voorgenomen activiteiten beperken noodgedwongen zich tot mijn huis.
Ik had een nieuwe lijn besteld en in de donkere nacht heeft men stiekem de oude alvast weggenomen.
Ik wist nergens van en heb tot het ochtendgloren niets gemerkt.
Er was niets over afgesproken.
Nu zit ik gekluisterd aan mijn kamer en kan slechts wachten tot het de KPN-monteur
belieft zich te melden zodat het internet weer kan worden aangesloten.



klik hier voor meer WeerKlank

OMASCHAP

Een dag als
pakezel
klimrek
snotlap
schommel
dekentje
boksbal
paard
apenkooi en
vuilnisbak
eindig ik
als 
dweil.


Klik hier voor mijn website

WOORD EN BEELD

Taal
schept en
vermoordt,

Taal
laat ruimte en
beperkt,

Taal
verleidt en
versluiert.

Taal
heeft een goede verstaander nodig.

 klik hier voor mijn website

RECITAL

Het thema was nacht.

Nacht als veilig oord voor kindertjes in hun bedjes,
nacht als de donkere weg van de eenzame ziel,
nacht als omhulsel van de liefde,
nacht als vredig domein van de nachtegaal,
nacht als bedding voor de stilte,
nacht als geheimzinnige sluier,
nacht als landschap voor de maan.

Langzaam maar zeker kreeg de nacht alle kleuren,
van smaragd tot zwart, van indigo tot zilver.
We konden er bijna geen afscheid van nemen.

Gelukkig was het na afloop donker buiten.



klik hier voor meer WeerKlank

KERSTMIS IN DE HERFST

Bij onze wekelijkse muziekochtend,
begin oktober of misschien nog eind september gebeurt het.

We kijken elkaar vragend aan: 'Mag het al, mogen we?'

Alsof we betrapt kunnen worden door de bisschoppen halen we
besmuikt de kerstliederenbundels uit de kast en zingen we
De herdertjes en In the Bleak Midwinter en al die andere
Franse, Duitse, Engelse, (Oud-) Nederlandse liedjes,
terwijl de zon nog volop schijnt en er nog geen sneeuw te bekennen is.

Wij zijn weer voor even onbevangen kinderen
met een ongeschonden geloof.
We zingen ons vertrouwen in de eenvoud van het leven.

klik hier voor meer WeerKlank

MEDITATIE

Lijf
is steeds
het vaste uitgangspunt
de ademhaling, de harteklop
het zachte, ruwe, zware, lichte,
het stromende en het harde weefsel
alles vraagt om de gerichte aandacht,
met zacht-dwingende intentie en ijver
wijd ik mij stil
tot een scherpe
en rustige
geest.

klik hier voor meer WeerKlank

SOLIDARITEIT

Wanneer is dat woord verdwenen?

Hét woord uit mijn studententijd.

Solidariteit.
Solidariteit werd geleefd.
solidair met de arbeiders ( als linkse student),
solidair met de armen ( als iets minder arme ),
solidair met de onderdrukte vrouwen ( als feministe),
solidair met de gevangenen (als lid van Amnesty International).
Solidariteit voelde warm en stevig,
als verbinding en zorg voor elkaar.

Wanneer is dat woord verdwenen?

Solidariteit lijkt dood, leve de participatie.

klik hier voor meer WeerKlank

VOORUITGANG

De apps worden niet gedownload,
De Correspondent hangt ongelezen in de cloud,
mijn wachtwoorden ben ik vergeten,
defragmenteren werkt ook al niet
Google plus blijkt google min.
Alles eraf opnieuw opstarten,
op zijn kop en achterstevoren,
helpdesks weten niets.
Wie wil m'n tablet?

Ik trek alle stekkers uit alle apparaten,
alle apparaten uit alle opladers,
pak een kaars, een goed boek,
doe de open haard aan, verstop me
onder een dekentje in de twintigste eeuw.

klik hier voor meer WeerKlank

MOEDERSCHAP IN HERHALING

De spiegel ziet:
de oma van kleindochters
de moeder van een dochter
de dochter van een moeder
de kleindochter van een oma
en weer en weer en weer
steun en stimulans
wieg en schopstoel
lijn en cirkel.

 

klik hier voor meer Weerklank

 

ALLEEN VOOR KABOUTERS      

Zonder dat ik hem zocht
vond ik
een zilveren trap
naar de hemel.
Te teer om mij te dragen.








klik hier voor meer WeerKlank

KLEINE WERELD

Een vreemd getik trekt mijn aandacht naar buiten.
Voor mijn raam zit een meesje een kartonnen doos te bewerken.
De eerste diffuse zonnenstralen kleuren de boomtoppen goud.
Het gras is bedekt met parels.
Een laatste roos nog in de knop.
Ik speur naar mijn huiseekhoorn
en voel me als 'Marc die 's morgens de dingen groet'. *

* Paul van Ostayen

klik hier voor meer WeerKlank

 

 

DE RODE DRAAD

Het verhaal schrijft zichzelf
zoals het leven zichzelf ontvouwt.
Maar het verhaal wordt pas geschreven
als er iemand is die de woorden rangschikt.
Dus schud ik mijn doen en laten
tot een ordelijk geheel,
op zoek naar mijn eigen zin.

klik hier voor meer WeerKlank

DIES

En ineens was ik weer de jonge rechtenstudente,
wars van konventies, redelijk feministies.
Kennelijk bestond ik nog op die manier
in de hoofden van de dispuutsvrienden van toen.
De destijds met hartstocht gespeelde rol
werd onbedacht in reprise genomen.
Pogingen om zestigjarige levenswijsheid ten toon te spreiden
stuitten op een glazen wand
van onbewuste beeldvorming.

klik hier voor meer WeerKlank

 

GARANTIE

De knopen doorgehakt,
het mes in dierbare verbindingen,
voorgoed uiteen gesneden.
Leve de zekerheid,
met pijn die immers
gemakkelijker te dragen lijkt
dan het tergende leed van
het niet weten.

klik hier voor meer WeerKlank

 TAAL

Woorden boetseren een beeld
van de vluchtige werkelijkheid.
Alles verandert
maar de weergave wordt
een niet te vergruizen molensteen.
Een gestolde voorstelling,
die een onbevangen blik
voortdurend
in de weg staat.

klik hier voor meer WeerKlank

VERKOUDEN

Het paard achter de wagen spannen.
Goed begonnen, half gewonnen.
Als het kalf verdronken is, dempt men de put.
De kost gaat voor de baat uit.
Maar vooral:

Dweilen met de kraan open.

klik hier voor meer weerKlank

 

GEEN ZIN

Vandaag heb ik geen zin,
geen zin in de dag,
het weer,
het werk,
het zorgen,
het volwassen zijn.

Met luide stem citeer ik Annie Schmidt:
“Ik wil niet meer, ik wil niet meer,
ik wil geen handjes geven,
ik wil niet zeggen elke keer,
Jawel mevrouw, jawel meneer,
nee nooit meer van mijn leven.”

Niet een keer, maar wel tien keer
spuug ik de woorden uit,
ik maak er een liedje van,
een protestsong wordt het,
stampvoetend en dansend.
Mijn hele lijf schreeuwt lekker NEE.

En dan in de dans en in het lied
komt als vanzelf een aarzelend ja.

klik hier voor meer WeerKlank

LOGEERPARTIJ

De damesdreumesen resideren.
Zij worden
gevoed,
gekoesterd,
gevolgd,
gekleed,
geëscorteerd,
geliefkoosd en
te bedde gelegd.

Dank zij een hofhouding van
drie volwaardig opgeleide academici.

 klik hier voor meer WeerKlank

 

DE ZWERVER

Plotseling stond hij op de deurmat en vroeg om een boterham met hagelslag.
Ik had geen hagelslag dus stelde ik een dubbele boterham met pindakaas voor.
Hij zag er uit en rook alsof hij die nodig had.
Stiekem hoopte ik dat hij zich om zou draaien en weer zou verdwijnen,
maar hij liep achter me aan naar de keuken.
Hij volgde nauwkeurig al mijn bewegingen terwijl ik uit mijn ooghoeken hem in de gaten hield.
Zijn geprevel verstond ik niet, zo intens was ik bezig een strategie te bedenken hoe hem naar buiten te werken.
Een glas melk bleek een té gezonde optie; een biertje wou hij wel, maar daar vond ik het te vroeg voor.
Toen hij begreep dat er verder niet veel meer te krijgen viel,
vertrok hij mopperend, mij achterlatend in verwarring.
Was het angst, schuldgevoel of naastenliefde?

klik hier voor meer WeerKlank

 

H. MIS

De rinkelende bellen dwingen mij op mijn knieën.
Uit mijn aard pas ik me aan,
vanzelfsprekend reageert mijn lijf.
Zo vertrouwd en zo verleden tijd.
 
Het ritueel troost het kind in mij
vervreemdt de volwassene .

Ik zing uit de grond van mijn hart,
een toonladder tussen toen en nu.

klik hier voor meer WeerKlank

SFEER

Ik laat het licht aan als ik mijn huis verlaat,
er hangt een dikke oliebollengeur in de stad,
de zwartepietendiscussie is uitgewoed,
de moord op JFK levert weer vier boeken op,
het filmhuis heeft ook 's middags bezoekers,

de terrassen worden alleen nog door rokers bevolkt.

Het zal wel bijna winter zijn.


klik hier voor meer WeerKlank

 

TIJD

De klok in de gang
slaat elk uur,
vroeger voor mijn ouders,
nu voor mij.

De klok in de gang
slaat elk uur,
soms geruststellend,
soms als waarschuwing,

De klok in de gang
slaat elk uur,
onverbiddelijk
tweemaal de tijd weg.

klik hier voor meer WeerKlank