ER WAS EENS

ruiken
snuffelen
voorzichtige hand
aarzelende wang
ogen in ogen
wegkijken
terugkijken
lippen dichtbij
of nog even niet
durven
doen
de eerste zoen

©margrietlenglet2017

naar mijn website

BLOEM

frivool
dansen de roze blaadjes
van de lathyrus
rond de vaas
licht als veertjes
wispelturig en eigenzinnig

ze kleuren als lakmoes
van roze naar blauw
tot ze zich
grijs geworden 
uitgeleefd
laten vallen

©margrietlenglet2017

naar mijn website

OFFER

de houten sculptuur
weerkaatst het gezicht
van de toeschouwer

het gladde oppervlak
is zonder verleden

niets verraadt de pijn van
het verloren schaafsel
dat geofferd werd
voor een 
volmaakte spiegel

©margrietlenglet2017

naar mijn website

TIJD

ik wacht hem af
ik sla hem stuk
ik neem hem
en vergeet hem
ik verdrijf hem
ik gebruik hem
hij is mijn slaaf


hij hijgt in mijn nek
hij dwingt en dringt
hij ontglipt mij voortdurend
en laat mij wachten
hij sleurt me uit bed
hij bepaalt mijn tempo

ik ben zijn slaaf

©margrietlenglet2017

naar mijn website

ZOMER

zo was de zomer
hij begon in juli
als we ons lange dagen verveelden
in de zandbak of op het strand
terwijl de zon scheen en het regende
zo was de zomer

maar vanochtend 
was de zomer 
in juli al vervlogen
ontdaan zag ik 
in het vochtige gras 
de weerspiegeling van
de herfstdraden

de kans me lange dagen te vervelen 
was voorbij

©margrietlenglet2017 

naar mijn website

ERVARING

als paardebloempluisjes
zweven de woorden
vrij blijvend en zonder gewicht
tot zij grond vinden
in doen en laten

in ervaring geworteld
worden ze aangenomen
als stralende bloemen
door de goede verstaander

de vluchtige luisteraar
daarentegen
doet ze af 
als onkruid 

©margrietlenglet2017

naar mijn website

EIGEN TROOST

ik kan verdriet
terugbrengen tot
een paar woorden en
onder tafel schuiven
met de kop op en 
de schouders er onder
of
er naast gaan zitten
luisterend laten stromen en
heel voorzichtig
mijn arm er omheen leggen

©margrietlenglet2014

naar mijn website




                                                                                               

REGEN

de donkere wolk
wordt licht vergeten
zolang de schaduwen
ragfijn gelijnd zijn
het verdriet afgebakend

de zegeningen zijn
in de stralende zon
ontelbaar goed te tellen
tot 
de schaduwen vervloeien
doordat de donkere wolk
zijn plaats opeist en
de tranen overal laat stromen 

©margrietlenglet2017

naar mijn website

BEGINNERSGELUK

zoals die eerste keer
dat ik zonder zijwieltjes reed
en meteen een blokje om fietste
of
die eerste keer
dat we gingen kamperen
en de zon veertien dagen scheen

zoals die eerste keer
dat ik met bingo meedeed
en gelijk een kalkoen won
of
die eerste keer
dat ik op een paard zat
en direct de hoogvlakte kon verkennen

zo ja zo is elke dag
die eerste keer
dat ik deze minuut, dit uur leef
en nu gelukkig kan zijn

©margrietlenglet2017

naar mijn website

ZUS

ik vier haar
geboortedag
zoals ik haar verjaardag
zelden vierde

haar dood
verdonkeremaant
ons karig contact
en laat mij vrij
steeds milder
te denken
over onze onbeholpen
verbondenheid

©margrietlenglet2017

naar mijn website

COMMUNICATIE

wat zijn 
de woorden
anders dan
hergebruikte
kloostermoppen
en bakstenen
waarmee steeds opnieuw
gebouwd wordt

wat scheppen
de woorden 
anders dan
follies en paleizen
krotten en kerken
die verrijzen
en vergaan

het hart
van de bouwer
dat droomt van verbinding
maakt de woorden
tot levende liefde 

©margrietlenglet2017

naar mijn website



 

VERIFICATIE

een traan is
verdriet
of geluk
voor wie hem plengt
voor wie hem ziet

een traan is
van spijt
of paniek
voor wie hem voelt
voor wie hem bestrijdt

een traan is
een traan
of een traan
voor wie hem 
oordeelloos
laat bestaan

©margrietlenglet2017

naar mijn website

KAT

met mijn slaperige ogen
staarde ik in het halfdonker
naar een golvende bruine staart
die in de struiken bewoog

groots en meeslepend
zag ik een exotisch dier
een poema een luipaard
roofzuchtig door mijn tuin sluipen

fantasieloos
stelde ik prozaïsch
vast dat het hier
een felis catus huiskat
betrof

©margrietlenglet2017

naar mijn website

 

TIJD

als motregen
vielen de seconden
onopvallend
door mijn vrije dag
de minuten miezerden
en verdwenen in de tijd
de uren
's ochtends nog onzichtbaar
trokken als een stortbui
langs
en lieten slechts
een spoor van tranen na

©margrietlenglet2017

naar mijn website

GESTAAG

alleen de regen
is gestaag
gestaag grijs
gestaag stromend
verder is er niets
gestaag
gestaag verval
hooguit

©margrietlenglet2017

naar mijn website