WETEN
Het pad is het doel.
Ik fietste op weg naar
huis de heuvel op
en ineens begreep ik het
werkelijk:
het pad is het doel.
Dat is wat de
boeddhistische traditie zegt, en wat ik heel vaak
oprecht herhaald heb.
Maar nu terwijl ik
fietste, daalde de regel eindelijk in.
Mijn doel: thuiskomen,
bepaalde mijn perspectief en bezorgde me onrust: elke duw op mijn
trapper was mij te lang. Mijn fietsen was slechts een middel om de
tijd te verkorten.
Ik wilde thuis zijn
voordat ik er was, mijn hele tocht werd beheerst door mijn beeld van
thuis.
Vanaf het moment dat ik om
mij heen keek, de gele narcissen in de berm zag, de uitbundige
magnolia's in de tuinen, een hippende ekster op zoek naar een worm,
vanaf het moment dat ik de vogels hoorde zingen, werd het fietsen
ondergeschikt aan het leven in dat ogenblik, werd mijn perspectief 'het
zijn' in plaats van 'het straks zijn'.
Zo werd eindelijk het pad
mijn doel.
klik hier voor meer Stem en Ziel