(MOOD) SWINGS

Schommelen is vrijheid, is kindertijd, is vrolijkheid.
Schommelen is ruimte, is stilte, is nietsdoen.
Schommelen is overgave, is inzet, is oplettendheid.
In het schommelen beweeg ik me heen en weer
tussen het universum en mijzelf als middelpunt ervan.
Het ene moment voel ik me het minuscuul nietige, onbelangrijke en onbeduidende,
dan weer het eigenwijze, – ik weet het beter –, zelfbepalende wezen.
Hoog in de lucht, vlak langs de grond,
maar altijd eindigend met beiden voeten in het dagelijks bestaan:
de afsprong.

klik hier voor meer weerKlank