OCHTEND
Ratelend schuift de deur open.
Het natte gras geurt in de
opkomende zon.
Zacht getjilp en een zoemende hommel.
Mijn tuinstoel is vochtig, het kussen
klam.
Mijn ontbijt in het aprillicht zal
de vrolijke toon van de dag zetten.
Mijn handen warmen zich aan de beker.
Ik wil niet weten van de kou.
Het is toch lente?
Het is toch lente!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten