zondag 7 april 2013

MOED

eerbetoon aan twee dierbare vriendinnen

'Moedig van je om alleen te gaan wandelen.'
Mijn 10daagse wandeling langs het coastpath in Cornwall was helemaal niet moedig. Het was een innerlijke noodzaak om mezelf te laten voelen dat ik alléén kon bestaan; dat ik - ook als ik niet in reactie was - leefde.

'Moedig om de PS-opleiding te doen,
moedig om uit je baan te stappen en een eigen praktijk te beginnen.'

Nee, niets daarvan was moedig. Al die beslissingen kwamen rechtstreeks voort uit mijn innerlijke beweging: ik kon niet anders.

Moedig is de vrouw die met de dood voor ogen volop het leven viert.
Moedig is de vrouw die haar kinderen een onbezorgd leven probeert te geven terwijl haar lief heel ernstig ziek is.
Moedig zijn zij, die hun ellende onder ogen zien en met open vizier er het beste van maken.
Zij verdienen een riem onder het hart.




Zij hebben werkelijk moed.







zie hier mijn site

1 opmerking: