QUINTA DA REGALEIRA

 

Door een absoluut duistere gang vonden we de put.
Diep en hoog, glibberige vloer,
vochtig en groen, metalig ruikend.

Naar beneden of boven was de keuze.
Boven naar het licht, beneden naar de bodem.

Ik herkende de plek:
de ronde, hellende gang,
de aantrekkingskracht van zowel het duister als het licht,
het gevoel steeds dezelfde stappen te herhalen,
het maar langzaam veranderende perspectief:

de perfecte verbeelding van een innerlijk proces.

klik hier voor mijn site