DE KUST BIJ CORNWALL

Aanvankelijk loop ik gemakkelijk hier dicht bij de hemel,
maar dan blijken er prikkelstruiken langs het smalle pad te staan.
Voorzichtig wurm ik mij er voorbij.
De meeuwen krijsen boven mijn hoofd.
Ik volg de weg over een stenig stuk, met losse keien.
elke stap kost aandacht.
Ik ruik de zee, zilt en metalig, diep beneden.
Als het verschrikkelijk donker wordt en ik het pad niet meer zie,
is het geluid van de brekende golven op de rotsen mijn leidraad.

Elke stap is de eerste.

Klik hier voor mijn site.