STOKPAARDJE (3)

De semi-permeabele wand tussen mij en de wereld maakt het hard nodig om alleen te zijn.
Als ik niet zorg voor alleen-tijd vervloei ik met de ander.
Maar alleen zijn betekent ook geconfronteerd worden met eenzaamheid.
Alleen ga ik mijn weg, ook al lopen er mensen met mij mee of loop ik met anderen op.
Ik mag zelf bij elke kruising mijn weg bepalen.
Waar zit dan de eenzaamheid in?
Dat niemand, maar dan ook niemand zo diep in mijn ziel kan kijken dat zij of hij kan zeggen welke keuze de mijne moet zijn.
Dat is enerzijds een ongelooflijk alleen-pad, anderzijds de maximale ruimte die een mens heeft.
Deze eenzaamheid geeft mij zowel de grootste vrijheid als de volledige verantwoordelijkheid voor mijn leven.

klik hier voor mijn site