WINDSTIL

waar is de luwte
als het leven me aanstormt
me voort stuwt op de boulevard
langs de schuimende golven
waar is de luwte
als mijn oren vol zijn van de bries
mijn mond bezand
mijn wangen betraand
waar is de luwte

ik wil leunen tegen de orkaan
steunen op de wolken
mij vleien tegen wervelende winden
en zo onalledaags
in de luwte verzeilen