HOGE VELUWE
speurend naar reeën
en wilde zwijnen
kijk ik onder aan de heuvel omhoog
en zie niets anders dan
een zee van geelgekleurde grashalmen
tegen een strook vederlicht ochtendblauw
sereen en simpel
bijna onbeweeglijk
behoedzaam lopend door
dit verstilde beeld
- zo groots en zo eenvoudig-
wens ik ermee te versmelten
op te gaan in de grond
in de schoonheid van het al
klik hier voor mijn site
Geen opmerkingen:
Een reactie posten