INNERLIJK

het landschap
breng ik in kaart door
vergezichten van 
verwachting en
uitgestrekte velden
van verveling te beschrijven
luchtig vergeet ik 
de moerassen 
van ongeloof

een splijtende afgrond 
van wanhoop
zie ik over het hoofd
maar om de berg 
van onvermogen 
kan ik niet heen

ik teken meer bruggen van troost
dan er rivieren van tranen zijn
en steeds weer wis ik wegen uit
die ik zeker dacht

zwervend ontdek ik 
het ongrijpbare
maar
als cartograaf ben ik mislukt


klik hier voor mijn site