DIENSTBAAR
ferm loopt hij onbelemmerd voort
de fiere blik in de verte
haar ogen daarentegen
zijn op zijn pad neergeslagen
zij veegt met haar bezem
hobbels en hinderpalen aan de kant
zijn vrijheid is haar vreugde
de bramenstruiken op haar eigen weg
merkt zij niet op
haar schrammen verwaarloost ze
haar vrijheid is haar angst
klik hier voor mijn site
Geen opmerkingen:
Een reactie posten