MIJN ORKEST

Op mijn teken zetten ze in,
prachtig gelijk, voorzichtig beginnend,
iedereen krijgt de kans zijn stem te laten horen,
de strijkers en de houtblazers,
het stevige koper én de tere harp.

Dan ontspoort het,
de hoorn voelt zich miskend en laat dat duidelijk horen,
de tweede viool wil deze woede evenaren: de snaren springen,
de eerste violen stellen orde op zaken en spelen hun vaste melodie,
het slagwerk doet alsof er niets aan de hand is,
iedereen gaat zijn eigen gang,
totale kakofonie.

Wanneer mijn innerlijke dirigent de bok verlaat,
slaan het slachtoffer, de vechter, de verstandige,
de lethargische, de scherprechter,
en al die anderen
aan het muiten.

klik hier voor meer weerKlank