de beuken die mij begroeten
zijn zonder oordeel
niet eens verbaasd dat ze me
al zo lang niet gezien hebben
ze ontvangen me
en vouwen hun takken
behoedend
boven mijn hoofd
ze stellen geen vragen
ze nemen me
als onderdeel
als ik er ben
ben ik er
als ik er niet meer ben
missen ze me niet
©margrietlenglet2025
Geen opmerkingen:
Een reactie posten