WOE WEI

gebed
en bedding
uit handen geven
vrij laten stromen het
leven

overgave 
en vertrouwen
een hecht span
dat onontkoombaar leidt tot
liefde

DAGDAGELIJKS

zo gewoon 
is de gewoonte niet
waken wassen werken
met aandacht
een zorgvuldig ritueel
waken wassen werken
keer op keer
herhaling maakt wonderlijk
zo gewoon 
is de gewoonte niet

ZOMERTIJD

traag word ik wakker
trager sta ik op
op mijn traagst begin ik de dag
tegen beter weten in
hoop ik door
langzaam en 
langzamer te leven
het uur terug te winnen
dat mij 
ontstolen werd

OMARMING

onze vrouwenstam
van
zussen en dochters
zevenmaal
rond en warm
zevenmaal
voedend en liefdevol
zevenmaal
onmiskenbare
bevestiging van 
de 
oorspronkelijke moederschoot

PASEN

de klokken van mijn jeugd
beierden vannacht
uitnodigend

weemoedig wenste ik mij even
vrij van hoofd en hart bereid 
als kind te geloven

laat juichen
klinkt het toch
laat juichen
om de liefde en 
het leven

WONDER

de tere bruine zaadjes
maandenlang sluimerend 
ontdekken 
uitgestrooid
in licht en water
hun levenskracht

onomkeerbaar 
kunnen ze niet anders 
dan groeien
met de dood op hun hielen

binnen twee weken groen
en wijlen
mijn paasveldje tuinkers

M

duizend keer zoenen
is een begin van liefde
duizend keer slaan
is al volop oorlog

duizend keer vragen
is nederig of veeleisend
duizend keer krijgen
is bevoorrecht of oneerlijk

duizend keer strelen
is nooit genoeg
duizend keer spreken 
is snel te veel

duizend keer schrijven
is innerlijke noodzaak
duizend keer lezen
een vrije keus 


dit is de duizendste keer
 

DE ANDERE KANT

als het donker duister is
het zwart zonder verschiet
is elke sprank welkom

een brandende kaars 
een vlammend zwaard
beide scheppen 
hoopvol licht

TAAL

ik wil de woorden proeven
zoals een pianostemmer
de klanken proeft
wikken en weergeven
transformeren en herzeggen
net zo lang
tot de harmonie
blijvend klinkt

AARD

als een eik
groeien tot majesteit
inkeerloos
de stormen doorstaan

zonder zielepijn
of opdracht
oordeelloos
geworteld blijven

zo te zijn

DENKEN

ooit waren mijn gedachten
de steentjes van Klein Duimpje
die een pad markeren
uitgestippeld
en terug te volgen
overzichtelijk vastgelegd 

steeds vaker zijn het
broodkruimels die
opgegeten door vogels van
verstrooiing en vergetelheid
ruimte bieden
aan ongezochte wegen


klik hier voor mijn site
 

WINTERVOGEL

de specht roffelt
zijn partners bij elkaar
en de vink haalt zijn slagen binnen
maar
ogottogottogot
de jammervogel
weeklaagt
in dalende lijn
iedere ochtend
ogottogottogot
zeurend als een jengelend kind
machteloos eenzaam
ogottogottogot
lijdzaam verzet
slachtoffer
van alweer een nieuwe lente

BOEKENWEEK

de zoetmuffe geur van vlakgom en stof
de effen rode kaft zonder extra omslag
twaalfpunts georgia of times new roman
een tip van de sluier in titel of achterflap
en weer ben ik verloren

verliefd 
tot over mijn oren
sluit ik de onbekende
verlangend inhalig
in mijn hart

het ontruimen van 
de boekenkast
is een sisyphusarbeid
zolang ik steeds
nieuwe geliefden 
binnenhaal

©margrietlenglet2016

DINER

weten waar je aan toe bent
zoals bij de marine

snert op maandag
rijsttafel op woensdag
stamppot op donderdag

fijn duidelijk
scheelt nadenken

weten waar je aan toe bent
is de dood in de pot

routine is de moordenaar van
verrassing en verwondering

risotto
of raapsteeltjes
of rode kool
wie weet waar ik aan toe ben

VRIJ

de open tijd
die geen vulling
met holle daden behoeft
is mijn liefste vriend

een schone leegte die
ik zelden
onbezwaard
durf te omarmen

VERKLARING

de blinde paniek
die mij bevangt
bij het uitvallen van de computer
is terug te voeren
op de amandeloperatie toen ik
vier jaar oud was

het verlies van controle
het overgeleverd zijn aan
zogenaamde deskundigen

zo kun je alles verklaren

de blinde paniek
is simpelweg
angst voor de dood
voor eenzaamheid
of verlating
ja
zo kun je alles verklaren

VERLICHTING

dank zij descartes
bestaan we
als we zichtbaar zijn
bewijsbaar

tenzij tastbaar
en natuurkundig aangetoond
bestaat
dankzij descartes
de liefde niet

MATHEUS PASSIE

zo onvermijdelijk
als de zon
die de 
ingetogen 
zwart geklede
zangers
door het glas in lood
rood en blauw kleurde

zo onvermijdelijk
klonk het applaus
dat de droevige 
en bevlogen
passievertolking 
luidruchtig roemde

GEUREN EN KLEUREN

 

de winter ruikt
steevast staalblauw
de zomer zweemt
zuiver zandgeel
kastanjebruin 
geurt de herfst
en 
loofgroen
varengroen
mosgroen
grasgroen 
dennengroen
olijfgroen
kleurt
de lente


 

DEFINITIEF

in het geheim  
denk ik mij
nog jong 
de rimpels 
zie ik niet 
zonder spiegel 
de levenservaring 
druipt niet 
van mijn voorhoofd 
ik fiets op 
een gewone fiets 
in een kei-leuke jas 
ik blog en twitter en 
word geliked 
niets maakt mij merkbaar oud 
dacht ik 
totdat mij ineens duidelijk werd
dat alleen bejaarden 
een vaste telefoon hebben

PROTEUS

ik hang het proteïsche aan

wispelturig wezen
met de wind in de haren
van diep bedroefd naar
uitgelaten vrolijk
wisselvallig en veranderlijk
door de maan bewogen zee
onvoorspelbaar dezelfde

ik hang het proteïsche aan

zo ben ik een zwerver
in de wereld van
stabiel en duurzaam
gebeiteld  gelijkmatig
en een ingewijde
in een andere universum

VERBODEN CIRCUS

ik zie ze 
vaak en veel
de beren op mijn weg
de beer die
het zoete leven leeft
van honing en gemak
van zon zonder schaduw
de beer die
wil winterslapen
niet wil weten
van pijn en ellende
van onoplosbaar verdriet
de getemde beer
lamgeslagen
die zich vaag herinnert
het dansen
zonder ketenen

al die beren 
op mijn weg

hersenspinsels?


 

KUNSTKENNER*

hij zag het Canal Grande
hij is er geweest
hij zag Munch en Van Gogh
hij is er geweest
Muse in ziggodome
Jaroussky in het concertgebouw
hij is er geweest
of niet
hij at en dronk
de schoonheid hebberig
en ongeraakt 
maar
hij is er geweest

*kunstwerken worden volgens onderzoek gemiddeld nog geen halve minuut bekeken

OOIT

studententijd
in vijf agenda's
werkgroepen
tentamens
feesten
door de letters heen
schijnt
het meisje
dat durfde te dansen
stoer bang
verliefd verlangend
onbevangen onwetend
het meisje dat de vrouw
van nu niet kent

en de vrouw
kruipt terug
in de letters
begerig
om wijzer opnieuw
te beginnen

UH !

kul kunstig
gul gunstig
vul vunzig
duf 
durf
nut 
turf
muf
murw

suf en tuttig
is de uh

oh's en ah's
daar ga ik voor
warme ronde
wollige klanken
wondermooie
schoonheid
hartverwarmend
prachtige praal
 

ONGENOOD

kom onverwacht
en tref 
mijn open armen
onbelast met 
redderen of regelen
vrij om uit te reiken
en te verwelkomen
tref 
mijn open armen
beschikbaar en vacant
delend van wat
voorhanden is

kom onverwacht
en laat ons
de vrijheid
volop smaken

STRUCTUUR

de zwarte pen krabbelt het klad
vol doorhalingen en vergissingen
de blauwe pen legt de feiten vast
recht toe recht aan
en de turquoise pen schrijft
frivool de poëzie
dromerig en gevoileerd

o, schreef de paarse pen
gewoonweg helder en
louter het gevoelsleven
wat bleef er dan over
van het mysterie mens

WACHTEN

de sneeuw raast 
in de gure wind
antraciet kleuren
de wolken
op tafel
banale
erwtensoep
en roggebrood

goddank vertrouwt
de specht
al roffelend 
op de zekere lente

VRIENDIN

jong liepen we vertrouwd
een gezamenlijke weg
tot zij de bergen in trok
en ik naar zee

als we elkaar
terug ontmoeten
verhaalt zij 
met de herinnering in haar ogen
over besneeuwde toppen
het gezekerde klimmen
het abseilen van ruige wanden
en ik vertel 
met in mijn oren
de onophoudelijke stem van de zee
over de eindeloze stranden
de verkwikkende eenzaamheid


al pratend verdwalen we 
niet begrijpend onbegrepen
op elkaars pad

ANTWOORD

ga schommelen
zei mijn ziel
ga schommelen
vrij in de wind
zwaaien
tussen hoog en laag
van himmelhoch
zum tode
van snotteren 
tot schateren
slingeren
tussen hoop 
en wanhoop
steeds weer
de balans
hervinden