DISHOEK REVISITED

geen leuke bolderkar  
maar lange lange wandelingen
van het strand naar het strand
zand schurend in de plastic sandaaltjes
langs enge grijze bunkers lopend
op een betonnen pad door de duinen
plakkende en kriebelende haartjes
van zon en regen
vooral regen
want die ene week van de grote vakantie
regende het altijd
schuilen onder het paviljoen
waar het rook naar nat hout en oude olie
en bij thuiskomst geen patates frites of ijs
maar eten van het pension
bloemkool met gehaktballen
en harde aardappelen 
en vellerige custardpudding
met z'n allen kaarten
pesten jokeren en liegen
of liever in mijn eentje
de bibliotheekboeken uitlezen



klik hier voor mijn site