WEZENLIJK WETEN
ik vermoedde zijn geluk
dat niet het mijne was
maar naast hem lopend
op de ruwe weg
hebben mijn ogen
zijn blote voeten gezien
mijn oren zijn stilte gehoord
en als zand in de zandloper
is het vermoeden gestaag
in mijn hart gedaald
en liefdevolle zekerheid geworden
klik hier voor meer Stem en Ziel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten