WETEN

Het pad is het doel.

Ik fietste op weg naar huis de heuvel op

en ineens begreep ik het werkelijk:

het pad is het doel.

Dat is wat de boeddhistische traditie zegt, en wat ik heel vaak

oprecht herhaald heb.

Maar nu terwijl ik fietste, daalde de regel eindelijk in.

Mijn doel: thuiskomen, bepaalde mijn perspectief en bezorgde me onrust: elke duw op mijn trapper was mij te lang. Mijn fietsen was slechts een middel om de tijd te verkorten.

Ik wilde thuis zijn voordat ik er was, mijn hele tocht werd beheerst door mijn beeld van thuis.

Vanaf het moment dat ik om mij heen keek, de gele narcissen in de berm zag, de uitbundige magnolia's in de tuinen, een hippende ekster op zoek naar een worm, vanaf het moment dat ik de vogels hoorde zingen, werd het fietsen ondergeschikt aan het leven in dat ogenblik, werd mijn perspectief 'het zijn' in plaats van 'het straks zijn'.

Zo werd eindelijk het pad mijn doel.

klik hier voor meer Stem en Ziel